czym jest

Kebab – turecka potrawa. Określenie obejmuje ponad dwadzieścia odmian tej potrawy (m.in. İskender kebabı, Adana kebabı czy şiş kebabı) i nie jest jednoznaczne.

co to jest

W Polsce słowo kebab oznacza zazwyczaj döner kebap (w języku tureckim „obracające się pieczone mięso”), czyli danie kuchni tureckiej w postaci odpowiednio doprawionego mięsa baraniego (w tym jagnięcego)[potrzebny przypis], skrawanego z pionowego rożna, podawane z surówką warzywną i owczym serem, współcześnie przekształcone w danie typu fast food. Ze względu na ceny baraniny oraz preferencje smakowe Polaków, mięso w polskim kebabie to zwykle wołowina lub kurczak, jedynie z dodatkiem baraniny. Nie może to być mięso wieprzowe, co wynika z Halalu. Podawane jest w macy, picie, tortilli lub bułce z różnymi sosami – łagodnymi lub ostrymi. Wartość odżywcza dla 100 gramów typowego polskiego kebabu wynosi około 170 kilokalorii. W Niemczech potrawę tę określa się najczęściej jako kebap lub döner (w języku tureckim „obracający się”), odmianę zaś w placku lawasz jako dürüm lub jufka (kebab w cienkim cieście). Wariantem kebabu w cienkim cieście jest Lahmacun, niekiedy również określany jako turecka pizza (Türkische Pizza). Różnice w stosunku do jufki polegają na tym, że cienkie ciasto pokryte jest sosem i przyprawami, które upodobniają tę formę zawijanego kebabu do innej tureckiej potrawy – Lahmacun. W krajach arabskich, Armenii, Izraelu i Iranie słowo kebab oznacza najczęściej nie döner kebab, lecz şiş kebab (w języku tureckim „pieczone mięso na szpikulcu”), czyli szaszłyk z pieczonego, często mielonego mięsa. Takie nazewnictwo stosuje się więc czasem także w Polsce, w barach szybkiej obsługi i restauracjach prowadzonych przez Arabów, Turków lub Persów. Powszechne jest jedzenie kebabu razem z ajranem.

historia

W XVII-wiecznym Imperium Osmańskim stosy przyprawionego krojonego mięsa pieczono na poziomym rożnie, podobnym do cağ kebab[2]. Rożen pionowy został wprowadzony nie później niż w połowie XIX wieku[2]. Miasto Bursa we współczesnej Turcji jest często uważane za miejsce narodzin pionowo pieczonego dönera. Podawanie döner kebaba jako „fast food” zyskało światową popularność w latach 50. XX wieku. Pierwszy sklep z dönerem w Londynie został otwarty w 1966 i był znanym widokiem w prowincjonalnych miastach pod koniec lat 70. XX wieku. Odmiana kanadyjska, donair, powstała w 1972 roku, stała się oficjalną potrawą miasta Halifax. W Niemczech döner kebab spopularyzowany został przez tureckich imigrantów w Berlinie na początku lat 70. XX wieku[7]. To tam danie rozwinęło się ze swojej pierwotnej formy w charakterystyczną kanapkę z obfitą sałatką, warzywami i sosami, sprzedawanymi w dużych porcjach po przystępnych cenach. Niemiecka wersja dönera wkrótce stała się jedną z najlepiej sprzedających się dań typu fast food i street food w całej Europie.